‘Alle vrouwen zijn mooi’
Het was een reactie die ik vaak kreeg op mijn E-book ‘Blij met je lijf’.
Terecht?
Uiteraard!
Maar toch voelt het een beetje wrang. Ik lees er er tussen de lijnen een andere boodschap: maar ik niet.
Als je met evenveel vastberadenheid kan zeggen ‘IK ben mooi’ zonder dat daarbij je maag samentrekt, de rillingen over je rug lopen, je stem breekt, … Okay, dan zwijg ik.
Maar meestal is dat niet zo. Vaak komt die uitspraak vanuit het verstand. De emoties zeggen iets anders.
Elke vrouw heeft ooit wel een rotopmerking gekregen over haar lijf. Meestal niet kwaad bedoeld. En die opmerking zit als een herinnering gebeiteld in je hersenen.
En hoe ferm je denk-brein (neo-cortex) ook overtuigd is, je emotionele brein (limbische brein) is 1 000 000 keer sneller in haar reactie. De emotionele herinnering aan die pijnlijk opmerking heeft allang effect op je hele lijf: je hart gaat te keer, je mond wordt droog, … m.a.w. stress.
Je kan elke dag voor de spiegel gaan staan en luidop zeggen dat je jezelf mooi vindt. En na heel lang zeggen gaat je denk-brein dat vast geloven.
Maar je lichaam moet VOELEN dat je het meent.
En de enige manier om dat te doen is zorgen dat je jezelf verwent: een bad, een douche, zonnebaden, …
Genieten van jezelf: een wandeling, een glaasje wijn, een tasje koffie, …
Zorgen dat je jezelf graag ziet. Het is niet het simpelste. I know.
Maar jij moet het eerst doen. Want als jij jezelf graag ziet en je lijf voelt dat, ervaart dat. Dan pas zal het toelaten dat iemand anders jou graag kan zien.