Ik besef dat bovenstaande titel heel wat mensen een ongemakkelijk gevoel geeft. Tegelijkertijd is het voor heel wat vrouwen een opluchting.
Vooraleer ik mezelf verduidelijk, laat mij eerste vertellen over de oorsprong van mijn boude uitspraak.
Ik spreek bijna dagelijks vrouwen die de overtuiging hebben dat hun man zijn levenskwaliteit ernstig bedreigd is en hun relatie niet zal overleven wanneer zij hem niet de geneugten van een vaginale penetratie gunt.
Ik word triest wanneer ik zie welke inspanningen vrouwen doen om vaginale penetratie voor hun partner mogelijk te maken en hoe ze daarbij hun eigen gezondheid op de helling zetten.
Ja, je hoort het goed: heel wat vrouwen laten penetratie toe ondanks de pijn die ze daarbij moeten verbijten.Ze hebben de overtuiging dat dit tot hun echtelijke plicht behoort en dat ze het recht niet hebben hun man dit te ontzeggen.
Pijn hoort erbij????
Ongeveer 10% van de 25-jarige vrouwen ervaart pijn bij het vrijen en denkt dat die pijn er nu eenmaal bijhoort.
Zolang die vrouwen vaginale penetratie regelmatig toelaten hebben hun partners meestal geen idee over de ernst van de pijn. Je kan mannen verwijten dat ze hun vrouw pijn doen, maar vaak hebben ze geen benul dat hun vrouw pijn heeft. Vrouwen kunnen straf uit de hoek komen, niet waar. Wij kunnen kinderen op de wereld zetten. Zo even wat ‘ongemak’ is toch haalbaar. En met wat geluk is het voorbij na enkele minuten.
Pas wanneer vrouwen het probleem aankaarten bij een hulpverlener (huisarts, gynaecoloog, seksuoloog, relatietherapeut, …) beseffen ze de risico’s. Maar dan nog willen ze het probleem graag in hun eentje oplossen zonder hun man hiermee ‘lastig te vallen’.
Dit probleem kan echter niet alleen ‘gefixt’ worden. Het is altijd nodig om – vroeg of laat – de partner hierbij te betrekken. Een vagina kan pas helen wanneer ze tijd daarvoor krijgt. En dat betekent vaak dat er best een tijdje niet vaginaal gepenetreerd wordt.En er pas opnieuw gestart wordt met vaginale penetratie wanneer de vrouw er klaar voor is. Er is dus een open gesprek nodig tussen partners en wederzijds geduld om het vrouwenlichaam fysiek, mentaal en emotioneel te laten helen.
Om dit gesprek te forceren vraag ik een forse financiële investering voor zo een traject. De meeste vrouwen worden daardoor verplicht hun man aan te spreken en zijn bijdrage te vragen.
Als de man het probleem niet als ernstig ervaart, wil hij vaak niet bijdragen. ‘Hij mag’ immers toch nog regelmatig. Voor hem is er niet direct een probleem.
Ik kan alleen maar hopen dat – op termijn – de vrouw ‘NEE’ leert zeggen tegen haar partner en dat zij – wanneer hij niet luistert – de moed vindt om een einde te maken aan de relatie.
Seks mag nooit pijn doen en vrouwen zouden nooit gedwongen mogen worden tot vaginale penetratie. Dat is immer niet levensnoodzakelijk voor een gezond en vervullend seksleven.
Waarom vinden we vagina penetratie zo belangrijk?
Iedereen herinnert zich de eerste les seksuele voorlichting. Een afbeelding werd getoond van een man en vrouw in missionarishouding waarbij de penis zich in de vagina bevond. ‘Dat is seks’, vertelde een volwassene aan jou als – onwetend – kind. Pas jaren later leerde je de alternatieven kennen voor vaginale penetratie: orale seks, masturberen, anale seks. En weerom werd jou gezegd: ‘Dat is seks’.
Niemand gaf daarbij een handleiding over hoe seks voelt, hoe je het initieert, wanneer je welke vorm toepast, en zeker niemand had het over grenzen stellen en naar je eigen lichaam luisteren.
Uit al die informatie trok je maar één conclusie: Seks is penetratie, penetratie is seks.
Je hebt pas seks gehad als je iemand penetreerde of als je gepenetreerd werd. Op het eerste zicht lijkt het dus simple maar dat is het allerminst.
Er zitten een paar weerhaken in deze conclusie.
Je hebt over het algemeen niet te kiezen of jij diegene bent die penetreert, dan wel gepenetreerd wordt. Zeker vanuit de eerste informatie lijkt het vanzelfsprekend dat de man de penetrator is en de vrouw de gepenetreerde.
Daarnaast geeft de Westerse manier van denken de meeste macht aan de penetrator. De penetrator neemt hiermee zijn genot in eigen handen.
Seks is ontvangen
Seks gaat echter over ontvangen. Je ontvangt het lichaam van je partner. Dit betekent dat je het lichaam van je partner neemt zoals het is en dat je geniet van de aanwezigheid, warmte, zachtheid, energie die het uitstraalt en die je voelt. Seks gaat over het aanbidden van elkaars lichaam. Je aanbidt het lichaam van je partner en neemt het tot je. Je gaat er zo in op dat je zo nabij mogelijk wil zijn, het tot je wil nemen, het wil kussen, likken, … zelfs opeten. Daarom houden we zo van orale seks. Na het likken en kussen van het hele lichaam zou het te zot zijn om de genitaliën van je partner over te slaan. Die wil je ook tot je nemen, proeven, …
Als je op die manier kijkt naar pijpen dan is dat dus vooral ter genot van de vrouw en niet zozeer voor het genot van de man. Uiteraard geniet hij mee. Maar pijpen heeft niet tot doel om de man tot een orgasme te brengen. Een man hoeft zelfs niet te ejaculeren om de vrouw ten volle te laten genieten: zij proeft hem helemaal zonder dat hij klaarkomt.
Als je bovenstaande leest, begrijp je dat we nogal een verdraaide manier hebben om naar seks te kijken. En het vraagt moed om seks weer om te draaien in zijn oorspronkelijke betekenis en doel.
Vaginale penetratie is strikt genomen alleen noodzakelijk om genen uit te wisselen. En een vrouw is slechts 24u per maand vruchtbaar. Biologisch is er dus weinig nood aan vaginale penetratie.
Wat wel wel nodig hebben is verbinding, aanraking, ondersteuning en ontvangen worden met ons lichaam. We kunnen op vele verschillende manier aangeraakt worden en ontvangen met ons lichaam. Er zijn geen strikte regels over hoe dat er moet uitzien.
We kunnen aangeraakt worden door mensen van het andere geslacht of mensen van hetzelfde geslacht. Als aanraking niet automatisch leidt tot vaginale penetratie zijn er zoveel meer mogelijkheden om ons lichaam te vervullen met genot. Vaginale penetratie is een keuze van de vrouw en geen noodzaak van de man.
Wil dat zeggen dat je vaginale problemen als vaginisme niet moet oplossen?
Toch wel! Onze vagina is een orgaan van ons lichaam dat bijdraagt aan een goede gezondheid. Ze moet toegankelijk blijven voor haar eigenares en wie zij kiest toe te laten.
Heb je vaginale problemen? Geef je vagina tijd om te helen. Neem je tijd om haar (opnieuw) te leren kennen en wees de enige die haar penetreert zolang het nodig is.